Gimnazjum

OSTATNIE POŻEGNANIE

Nasz wieloletni kolega i przyjaciel Grzegorz Rosiak rozpoczął pracę nauczyciela i wychowawcy w Zespole Placówek Oświatowych w Platerowie w 1994 roku.

Przez 23 lata poświęcał swój talent pedagogiczny, cierpliwość i dobroć, czym zaskarbił sobie szacunek i oddanie wielu roczników absolwentów naszej szkoły.

Dał się poznać jako człowiek prawy, sumienny i odpowiedzialny; surowy i wymagający ale też dobry, współczujący i sprawiedliwy. Odważnie mówił prawdę, nawet gdy była niewygodna. Był wiernym przyjacielem, uczciwym, lojalnym kolegą, zawsze gotowym pomóc każdemu, kto tego potrzebował.

Jako nauczyciel i wychowawca podejmował się zawsze trudu opieki nad uczniami wymagającymi specjalnego wysiłku i poświęcenia. Doskonale realizował się w swoim powołaniu, choć to wcale nie było łatwe. Jego kompetencje wychowawcy i matematyka wielokrotnie doceniali rodzice i uczniowie.

Jako harcerz żył zgodnie z Prawem Harcerskim, a zasady etyki skautowskiej przekazywał swoim dzieciom oraz szkolnym wychowankom.

Był pełen energii i optymizmu. Zawsze ciekawy świata i ludzi. Miał wiele planów: takich zwyczajnych, gospodarskich, takich, które skupiały się wokół rodziny i domu oraz takich, które ogniskowały się wokół jego naukowych ambicji.

Poezji nie lubił. Jak większość umysłów matematycznych, wszelkie metafory i wielość interpretacji traktował jako szum informacyjny. Ale jest jeden wiersz, który dobrze oddaje jego życiową drogę:

Czesław Miłosz

Metamorfozy

I żółte z zielonego dębu sączyły się miody

Owidiusz

Mityczne miody piłem,

Głowę w laur stroiłem,

Byle nie pamiętać.

Wędrowałem niewinny,

Czuły i dobroczynny

Aż po klepsydrę i cmentarz.

Ale przed Tobą, Panie,

Na nic moje staranie

O imię sprawiedliwego.

Natura moja czarna,

Świadomość piekła warta

I uraźliwe ego.

Takiego mnie Ty chciałeś,

Do swoich prac wezwałeś,

Nieszczęśnika.

I tak się niedorzeczny

Żywot, i w sobie sprzeczny,

Zamyka.

Zamknął się Twój czas. Zostawiasz po sobie pustkę, której nic nie wypełni.

Żegnamy Cię z żalem.

SPOCZYWAJ W POKOJU.

[*]

Konkurs: Uroda Ziemi

LUBISZ ROBIĆ ZDJĘCIA?  

JESTEŚ BACZNYM OBSERWATOREM?  

MASZ DUSZĘ ODKRYWCY I WIELE POMYSŁÓW?

  TEN KONKURS JEST DLA CIEBIE  !!!

 

VIII SZKOLNY KONKURSU FOTOGRAFII PRZYRODNICZEJ
im. Jerzego Ostaszewskiego

Temat konkursu:  URODA ZIEMI

Pokaż  nam poprzez swoje zdjęcie, że przyroda jest piękna, naturalna, malownicza, urocza, zachwycająca, lub dzika, rzadka, niepowtarzalna.

Cele konkursu:

* ukazanie piękna Ziemi przez uczniów naszej szkoły,

* kształcenie umiejętności obserwowania przyrody,

* poszukiwanie osobliwości przyrodniczych ,

* popularyzacja  aktywnej formy edukacji przyrodniczej.

Zasady konkursu:

Adresatem konkursu są uczniowie szkoły podstawowej kl. I-VII i gimnazjum w Platerowie

Interpretacja tematu  zależy od fotografującego. Może ona dotyczyć miejsc, krajobrazów, roślin, ptaków, owadów, grzybów,  zjawisk, czy scen z życia zwierząt. Obszar wykonanego zdjęcia jest dowolny.

Każdy z uczestników może zgłosić maksymalnie 2 zdjęcia, które nie brały udziału w żadnym innym konkursie i są przez niego samodzielnie wykonane.

Zdjęcia należy zapisać na płycie CD lub DVD i dostarczyć do sekretariatu szkoły.

Płyta powinna być opisać według  zasady: imię i nazwisko, wiek autora, klasa, tytuł konkursu.

Czekamy na zdjęcia do 10.10.2017 r.

Technika wykonania prac jest dowolna.

Fotografie, na których będą znaki, cyfry (np. daty, opisy, ramki, adresy e-mail, adresy www) będą dyskwalifikowane.

Oceny zdjęć dokona  komisja konkursowa.

Laureaci poszczególnych kategorii wiekowych otrzymają nagrody. Komisja konkursowa zastrzega sobie prawo do przyznania wyróżnień.

Rozstrzygnięcie konkursu i wręczenie nagród w październiku 2017 r.

Organizator nie zwraca zgłoszonych prac.

Zgłoszenie prac do konkursu jest równoznaczne z wyrażeniem zgody na ich publikowanie przez Organizatora w różnych wydawnictwach i na stronie internetowej.

Organizator: Zespól Placówek Oświatowych w Platerowie 

Opiekun konkursu: Dorota Kolasa 

„To już jest koniec”

Do Krainy Czarów -mogącej uchodzić za metaforę wakacji -przenieśli nas aktorzy szkolnego teatru działającego pod opieką Agnieszki Agapow swym przedstawieniem o niesfornej Alicji. Natalia, Paulina, Katarzyna i Juliusz z klasy trzeciej gimnazjum pożegnali nauczycieli i kolegów koncertem utworów z kręgu muzyki popularnej, wśród których znalazł się wiersz W. Szymborskiej "Nic dwa razy". Sam Juliusz zachwycił wykonaniem piosenki zmarłego w listopadzie tego roku szkolnego Leonarda Cohena "Hallelujah". Pani Dyrektor Maria Daszko opowiedziała o porażkach i sukcesach kończącego się roku, a uczniowie, którzy uzyskali w roku szkolnym 2016/2017 świadectwo z wyróżnieniem lub odnieśli sukces w konkursach: matematycznym, czytelniczym, plastycznym lub zasłużyli na nagrodę za swą aktywność na forum szkoły odebrali z rąk Dyrekcji i Wychowawców gratulacje. Klasa trzecia kończąca naukę w naszym gimnazjum – pożegnała nas słonecznikami.
A na tablicy na korytarzu Pani Dyrektor, wychowawcy i nauczyciele wypowiedzieli się komu, czego gratulują, kogo za co chwalą i za co komu dziękują!

 

 

 

  

 

 

A.Z.Z.
fot. M. Szysz

Śladami wielkich Polaków na Litwie.

W pierwszych dniach czerwca uczniowie naszego gimnazjum pod opieką p. Agnieszki Agapow i p. Macieja Zielińskiego odbyli wycieczkę na Litwę.
Pierwszym etapem czterodniowej wyprawy był aquapark w Druskiennikach. Obiekt imponujący, świetna zabawa, cudowny relaks, niezapomniane wrażenia.


Wieczorem, zmęczeni dotarliśmy na miejsce, do starego klasztoru w Szumsku przystosowanego na potrzeby turystów i pielgrzymów. Panie, które opiekowały się nami przez cały pobyt, zakwaterowały nas i przygotowały nam pyszną kolację. Okazało się, ku naszemu ogromnemu zaskoczeniu, że większość mieszkańców Szumska mówi po polsku, więc bez problemu można było się porozumieć.
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Po krótkim wypoczynku, następnego dnia udaliśmy się do Wilna, stolicy Litwy, miasta szczególnie bliskiego nam, Polakom. Podążając za naszym, najlepszym na świecie przewodnikiem, panem Maciejem Zielińskim zwiedzanie rozpoczęliśmy od wizyty w Cerkwi św. Mikołaja. Przypomnieliśmy sobie, co to jest ikonostas, ikona, przysłuchiwaliśmy się śpiewom podczas nabożeństwa, co zrobiło na nas ogromne wrażenie. Później udaliśmy się pod pomnik Adama Mickiewicza, naszego wieszcza i poety. Tu też nie obyło się bez przepytywania, tym razem z języka polskiego. Dalej ruszyliśmy szlakiem kościołów i katedr wybudowanych w różnych stylach architektonicznych, naturalnie wszyscy musieli rozpoznać i wymieniać cechy danego stylu. Zwiedziliśmy między innymi kościoły: św. Anny, św. Jana, św. Ducha, św. Kazimierza, każdy z tych obiektów ma swoją historię, legendy lub jakieś wydarzenia z nimi związane.
O historii Litwy pan Maciej opowiedział nam pod pomnikiem Giedymina, jednego z pierwszych władców Litwy, od którego wywodzi się dynastia Jagiellonów, a potem wyruszyliśmy na wzgórze, gdzie znajduje się Wieża Giedymina, z której rozciąga się wspaniały widok na stare i nowe Wilno oraz dwie rzeki Wilię i Wilenkę.
Jak każdy nasz rodak odwiedzający Wilno, odbyliśmy pielgrzymkę do cudami słynącego obrazu Matki Bożej, mieszczącego się w Ostrej Bramie.
Odwiedziliśmy jeszcze Uniwersytet Wileński, z którym związane były losy m.in. Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego, Tomasza Zana, Józefa Ignacego Kraszewskiego, Czesława Miłosza i wielu innych sławnych Polaków, Ratusz Miejski, Pałac Prezydencki.
Po całym dniu wędrówki po Wilnie, wróciliśmy do Szumska, który również tego dnia zwiedziliśmy. Na pobliskim cmentarzu zobaczyliśmy tablice świadczące o tym, że mieszkało tu więcej Polaków niż innych narodowości. Jakie było nasze zaskoczenie, gdy znaleźliśmy się na Drodze św. Jakuba, szlaku pielgrzymkowym do katedry w Santiago de Compostela w Hiszpanii.
Dzień trzeci naszej wycieczki, to wyjazd do Trok i zwiedzanie średniowiecznego, jednak w większości zrekonstruowanego, położonego na półwyspie jeziora Glawe zamku, do którego dotarliśmy łodzią.
Mimo niesprzyjającej pogody, wędrowaliśmy dziedzińcami zamkowymi. Zamek jest przepięknie położony, każdy może znaleźć w nim coś dla siebie, ponieważ różnorodność wystaw jest duża: od porcelany, poprzez meble, bibeloty, monety, zbroje, aż po średniowieczne machiny tortur, które cieszyły się największym zainteresowaniem. Pan Maciej opowiedział też o Karaimach -grupie etnicznej zamieszkującej Troki, mającej swoją religię, tradycje i zwyczaje, a nawet kuchnię. Polecamy kibini z baraniną. Miejsca, w których mieszkają Karaimi łatwo rozpoznać po charakterystycznej zabudowie. W deszczowe późne popołudnie wróciliśmy do naszego miejsca zakwaterowania.
Przed nami „zielona noc”.
Rano pobudka, jak w wojsku, sprzątanie, pakowanie się, śniadanie, podziękowania, pożegnanie i w drogę, najpierw ponownie do Wilna, a potem już do domu.
W Wilnie weszliśmy jeszcze na Górę Trzech Krzyży, obejrzeliśmy barbakan, weszliśmy po schodach poświęconych Honorowemu Obywatelowi Litwy Czesławowi Miłoszowi i ostatni etap naszej wycieczki, symbol Polskości na Litwie, przepięknie położony cmentarz na Rossie-miejsce spoczynku wielu pokoleń mieszkańców Wilna. Robi na zwiedzających niesamowite wrażenie. Nagrobki-arcydzieła, niestety wiele z nich wymaga natychmiastowej renowacji. Udało się nam odnaleźć grób Euzebiusza Słowackiego - ojca Juliusza oraz Joachima Lelewela. Odwiedziliśmy również grób matki Józefa Piłsudskiego, na którym złożyliśmy kwiaty i zapaliliśmy znicze.
A teraz do domu… . Zanim opuściliśmy przedmieścia Wilna, nasi podróżnicy zapadli w błogi, głęboki sen.
Serdecznie dziękujemy wszystkim za zorganizowanie wyjazdu oraz gościnność i ciepłe przyjęcie w Szumsku.

A.A.

Konkurs czytelniczy

Konkurs "Czy znasz twórczość Krystyny Siesickiej" odbył się 9 czerwca.

Wzięło w nim udział 5 osób:

Natalia Trochimiuk

Ola Raczyńska

Dominika Pawluk

Ewa Szewczuk

klasa II B

Paulina Raczyńska kl. III

Dziewczęta zaprezentowały się bardzo dobrze. Rywalizowały ze sobą w następujących konkurencjach: test znajomości treści wybranych opowiadań, czytanie recenzji wybranej książki, prezentacja plakatów przedstawiających ulubione sceny, odpowiadanie na pytania związane z życiem i twórczością autorki. Wszystkie uczestniczki dostały nagrody książkowe.

 

 

 

 

 

 

 

Bożena Szoplewska

„Ciąg dalszy”

Zachęcona zeszłorocznym projektem Ewelina Siemieniuk przez rok szkolny cały na zajęciach dodatkowych z uczniami tworzyła mozaikę. Artystkę w działaniu wspierała Magdalena Wielogórska, pod której czujnym okiem dzieci sprytnie na świetlicy także kostki i kwiaty lepiły.

Do powstałego w zeszłym roku podczas projektu „Głucha wioska na Podlasiu” (Polskie Stowarzyszenie im. Janusza Korczaka) ceramicznego dzieła ze słowami Starego Doktora „Bądź sobą, szukaj własnej drogi!” dołączyła kolejna mozaika.

c.d.n..?
  

 

A.Z.Z.

„Naukowa epidemia, czary mary i alchemia”

26 maja szkoła podstawowa i chętni uczniowie gimnazjum mieli okazję uczestniczyć w pokazie „Zaelektryzowani”, który poprzez ciekawe eksperymenty zachęcał odbiorców do naukowego postrzegania świata oraz rozbudzał ciekawość poznawczą. Animatorzy przeprowadzali na scenie efektowne doświadczenia dopuszczając publiczność do pomocy, interakcji lub wspólnego wyjaśniania zaistniałych efektów, udowadniając, że wszystko co nas otacza jest nauką.

Czytaj więcej...

„Warsztaty w Kuligowie”

Skansen w Kuligowie powstał w 2000r. „z myślą o zachowaniu ginących we współczesnym świecie desygnatów dawnej polskiej wsi”. Motywem przewodnim miejsca jest „nadbużańska kultura ludowa i ziemiańska” z przełomu XIX i XX wieku. „Skansen oprócz pełnienia roli edukacyjnej oraz zachowania ducha polskiej wsi jest miejscem przyjaznym dla artystów i osób związanych z terenami nadbużańskimi”, a ponieważ Platerów leży w obszarze Parku Krajobrazowego Podlaski Przełom Bugu i wśród przyjaciół Stowarzyszenia mamy artystów (Dominika Lewandowicz, Daniel Ludwiczuk), którzy w Kuligowie bywali, zdecydowaliśmy się  do skansenu skierować swe kroki.

Czytaj więcej...

„Puszki na wagę złota”

Okazuje się, że ani po kawie, ani po herbatnikach, ani nawet po wodzie kolońskiej taty - puszek nie należy wyrzucać! Warto zrobić z nich camera obscura i zawiesić w wybranym przez siebie miejscu.

Na efekt trzeba poczekać kilka miesięcy… 

Zrobili tak uczestnicy projektu „Jaki znak twój?” (Fundacja Banku Zachodniego WBK) i teraz takie cuda można podziwiać w naszej szkole:

  

 

A.Z.Z.

fot. uczestnicy projektu „Jaki znak twój?” i Daniel Ludwiczuk

Strona 16 z 32