Polsko-Ukraińska Rada Wymiany Młodzieży

Projekt otrzymał dofinansowanie

z Polsko-Ukraińskiej Rady Wymiany Młodzieży

z dotacji Ministra Edukacji Narodowej.

23.10.2017r.

Akcje artystyczne w przestrzeniach lwowskich dzielnic Kleparów i Łyczaków będą miały charakter Streetartowych zdarzeń. Motywem przewodnim poszukiwań, rozważań i realizacji będzie szeroko pojęta komunikacja… (W. R.)

24.10. 2017r.

Pierwsze działania prowadzone były w historycznej przestrzeni ulicy Kortumówka. Zachowana tkanka dawnego lwowskiego przedmieścia stanowiła idealne tło do powstania malarskich obiektów. Ich podłoża były samodzielnie konstruowane przez uczestników z drewnianych listew i folii PCV. Powstałe kwadraty, romby, trójkąty pokryte zostały zbiorowymi kompozycjami pierwotnych znaków i symboli. Żywa, intrygująca galeria była pretekstem do nawiązywania spontanicznych relacji i dyskusji o odczuwanych emocjach. Niesione przez twórców obiekty stanowiły frapujący kontrapunkt wobec zastanej rzeczywistości. Były bodźcami do inicjacji komunikacji werbalnej.(W.R.)

Pierwszy raz malowałem na ulicy i w dodatku na folii.(M. Z.)

25.10.2017r.

Kolejnym działaniem była zbiorowa próba wsłuchania się w „mowę” betonowych płyt pokrywających, na pierwszy rzut oka, banalny plac przy ulicy Kleparowskiej. Struktura betonu stałą się matrycą, z której uczestnicy odciskali na białych tkaninach graficzny obraz miejsca. Kompozycja stanowiła inspiracje do tworzenia dalszych plastycznych narracji.  Tym razem celem akcji nie było zgłębianie zagadnień komunikacji personalnej, ale symboliczne wsłuchanie się w mowę otaczających nas przedmiotów, powierzchni, struktur i detali. Podobnie jak wcześniejsze zdarzenie, w finałowym akcie przybrało charakter parateatralny.  Podniesione na drzewcach prace zostały zaprezentowane na tle ulicy w zaskakujący sposób zmieniając jej codzienny wygląd i charakter. (W. R.)

26.10.2017r.

Przy ulicy Piekarskiej dokonaliśmy zadziwiającej dla przechodniów i samych autorów interwencji  w postaci pojawienia się w ulicznym zgiełku „żywych rzeźb”. Tu komunikacja została sprowadzona do prostych gestów wykonywanych przez odrealnione postaci. Modele – ochotnicy zostali szczelnie obudowani kostiumami z tektur, tkanin, folii, taśm i sznurków.(W.R.)

Mне было весело (Ваня)

Bardzo podobał mi się wspólny wieczór.

Очень понравилось учить польские песни. (Daria)

Poznałem trochę ukraińskiej kultury i nauczyłem się dużo nowych słów.(Kacper)

Taniec to świetny pomysł na to, żeby się zintegrować. (Natalia)

27.10.2017r.

Wspólne stworzenie przestrzennej formy – tkaniny usytuowanej przy ulicy Kleparowskiej. Tu celem było poszukiwanie symbolicznej zbieżności miedzy pracą plastyczną, a siecią wzajemnych relacji, komunikacji i powiązań. Uczestnicy w naturalny sposób odczytywali metaforę swojej pracy do wszechobecnych mediów społecznościowych. (W.R.)

Dobrze pracowało mi się w grupie.

28.10.2017r.

Wszystkie prace i działania Street Artu miały charakter efemeryczny i ulotny. Ich pojawianie się w czasie i przestrzeni oraz zbiorowa praca przy ich współtworzeniu miała wpływ na przełamywanie barier, stereotypów i budowanie otwartych postaw wobec sztuki współczesnej
i rzeczywistości.(W.R.)

Cегодня я впервые увидела всю красоту Львова.Oн очень красивый.

Я нарешті відвідала могилу відатного письменника І. Франка. (Настя)

29.10.2017r.

Trudna do zdobycia umiejętność komunikowania się jest potrzebna każdemu i wszędzie. Na szczęście można ją zdobyć i wykorzystywać z satysfakcją. Przekonaliśmy się o tym wszyscy, wykonując różne prace w polsko – ukraińskich grupach. Wspólne myślenie, planowanie, uzgadnianie,  realizacje, prezentacje w przestrzeni miasta, prywatne relacje, rozmowy z mieszkańcami itp. świetnie pokazały prawa tej sztuki oraz na ile każdy z nas umie się nią posłużyć i czerpać zadowolenie. (M.D.)

Я хочу подякувати всім організаторам за такий чудовий проект: польським друзям і педагогам, дорогим нашим учителям і, звісно, директорові «Дивосвіту» –Яніні Миколаївні за те, що повірили в нас і надали таку велику можливість – стати учасниками цього мегазаходу. Це величезний досвід. Адже мені є що згадати, над чим замислитися,чому порадуватися. Маю велику надію, що ця зустріч – не остання. І дуже скоро ми побачимося знову! До нових зустрічей!(Вікторія)

Велика вдячність організаторам проекту, а саме президенту Надбужанської асоціації освіти та екології «Меженин» Марії Дашко. Сподіваємося, що плідні роки співпраці завдяки цьому проекту лише зміцнилися, а ми готові і надалі працювати для реалізації спільних планів. До нових зустрічей!

Wyboru dokonała: A.Z.Z.

Zdjęcia: D. Ludwiczuk

Artystą, którego pomysłom grupa polsko-ukraińska zaufała podczas projektu „Sztuka komunikacji” (dofinansowanie z Polsko-Ukraińskiej Rady Wymiany Młodzieży z dotacji Ministra Edukacji Narodowej), był Waldemar Rudyk, o którym inny znany twórca – Maciej Sieńczyk w „Dwutygodniku” tak napisał:

Pewien nasz przyjaciel pokazał zdjęcie krokodyla, którego własnoręcznie uplótł z łoziny, podkreślając, że ów krokodyl w sposób naturalny wiąże się z Krakowem. Wszyscy przyjęli to jako rzecz oczywistą, więc nie śmiałem pytać o szczegóły. Waldek, bo tak miał na imię, natychmiast spostrzegł moją konfuzję i bez żadnej protekcji, czy wyśmiewania objaśnił mi to w sposób następujący. Otóż dwieście lat temu do Krakowa przybył z Włoch pewien treser zwierząt, który w swojej licznej menażerii miał oswojonego krokodyla. Na jego polecenie krokodyl żonglował piłkami oraz w czepku i krynolinach jeździł po zamkowym dziedzińcu karetą zaprzężoną w dwa gniade konie. Pewnego dnia zwierzę wraz z karetą znikło. Treser i policja na próżno poszukiwali krokodyla, przy czym ich gorliwość była w pełni usprawiedliwiona charakterem tych niebezpiecznych zwierząt. Ostatecznie wszystkie wysiłki pozostały bezowocne. Tylko mały pastuch, którego słów nikt nie przyjął na wiarę, opowiadał, że na polnej drodze potrąciła go mknąca w tumanie kurzu kareta, na zydlu woźnicy siedział krokodyl i z całych sił okładał batem oszalałe gniadosze, po czym ów dziwny zaprzęg zniknął za jednym ze wzniesień.

Urodził się w 1960r. w Szczekocinach. Studia odbył w  Instytucie Wychowania Plastycznego Filii UŚ w Cieszynie. Dyplom z malarstwa uzyskał w 1985r. w pracowni Zenona Moskwy. Jest dyrektorem Miejskiego Ośrodka Kultury Sportu i Rekreacji w Chełmku.

Zajmuje się rysunkiem, malarstwem, obiektami, książką artystyczną, instalacjami i działaniami w przestrzeniach publicznych, o czym mogli się przekonać uczestnicy wspomnianego projektu „Sztuka komunikacji”.

 Jest autorem dwudziestu trzech wystaw indywidualnych. Uczestniczył w ponad dwustu wystawach zbiorowych, akcjach i działaniach artystycznych w kraju i za granicą. 

Był uczestnikiem Land Art Festiwalu: „Wiersze przydrożne”, 2017r. oraz pleneru w Platerowie, gdzie poznał i polubił autorkę projektu, prezesa Nadbużańskiego Stowarzyszenia Oświatowo - Ekologicznego „Mężenin”, Marię Daszko, która po przyjrzeniu się artyście przy pracy oraz pracom artysty, zdecydowała o zaproszeniu go do udziału w akcjach Street Art we Lwowie.  

Waldemar Rudyk zdobył szereg nagród  i wyróżnień:

1991r.  - wystawa rysunku satyrycznego - Galeria Domu Kultury w Gostyniu – wyróżnienie.  

1998r. -   XIV Ogólnopolska Wystawa Twórczości Pedagogów Plastyki, Rzeszów – wyróżnienie. 

2000r. -   „Letni Salon Sztuki”, wystawa twórczości artystów Podbeskidzia w Bielsku-Białej – nagroda.  

2001r. -   I Ogólnopolskie Biennale Malarstwa i Tkaniny Unikatowej – „Trójmiasto 2001” - nagroda. 

2004r. -   III Międzynarodowe Biennale Miniatury, „Częstochowa 2004” – wyróżnienie.   Prezentacja Środowiska Plastycznego Regionu Bielskiego – nagroda. Międzynarodowy Dom Spotkań Młodzieży w Oświęcimiu, „Dobry Duch MDSM”.

 2007r. -  VII Biennale Małych Form Malarskich, galeria Wozownia w Toruniu – wyróżnienie. 

2010r. -  Nagroda Starosty Oświęcimskiego za osiągnięcia artystyczne.

  IX Salon Wielkopolski 2010, Muzeum Ziemi Czarnkowskiej w Czarnkowie – nagroda. 

2011r. -   III Międzynarodowe Biennale Obrazu „Qadro – Art 2011, Centralne Muzeum Włókiennictwa w Łodzi – II nagroda. 

2017r. -   I Przegląd Sztuki Współczesnej Nowa Awangarda, galeria Szyb Wilson w Katowicach   - nagroda specjalna, 

Od lat uczestniczy w  działaniach  plastycznych skierowanych do dzieci i młodzieży, m.in. w ramach Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Etnicznej i Eksperymentalnej w Nowym Sączu, warsztatów interdyscyplinarnych w Boguszy oraz warsztatów artystycznych dla młodzieży niesłyszącej w Międzynarodowym Domu Spotkań Młodzieży w Oświęcimiu, w realizacji projektów Klubu Ekologicznego Gaja z dziećmi z Niepublicznego Przedszkola „Iskierka” w Krakowie oraz z młodzieżą z Zespołu Szkół Integracyjnych w Wałbrzychu. 

Teraz do swego dossier może włączyć Street Art z młodzieżą z Platerowa i Małej Biłozierki na Ukrainie.

źródła:

http://www.dwutygodnik.com/artykul/7301-moj-kacik-w-platerowie.html

http://moksir.chelmek.pl

zdjęcia:

Daniel Ludwiczuk

A.Z.Z.

Czy ludzie, którzy  różnią się wiekiem i wykształceniem, pochodzą z dwóch kultur, „postawieni” w  sytuacji nieznanej -  będą potrafili zrozumieć się i doprowadzić do zrealizowania działania  artystycznego? Czy dadzą radę przedyskutować proces i wyciągnąć wnioski, dobrze się przy tym bawiąc? Czy zaangażują w swą akcję lokalną społeczność?

Sprawdzić to postanowiły dwie zaprzyjaźnione ze sobą instytucje: Nadbużańskie Stowarzyszenie  Oświatowo – Ekologiczne „Mężenin” z Platerowa oraz szkoła „Diwoswit” z Małej Biłozierki na Ukrainie. Doszło do międzynarodowego spotkania młodzieży i dorosłych we Lwowie w ramach projektu „Sztuka komunikacji”. Odbyły się warsztaty z psychologiem oraz cykl akcji streetartowych, których celem było rozwinięcie umiejętności komunikacyjnych i pracy w grupie  oraz myślenia twórczego.

  Działania przebiegały w zespołach mieszanych narodowościowo i wiekowo, komunikowano się po angielsku, rosyjsku, ukraińsku i polsku, a przede wszystkim poprzez sztukę: śpiew, muzykę, taniec, malarstwo i formy przestrzenne.

Projekt otrzymał dofinansowanie z Polsko-Ukraińskiej Rady Wymiany Młodzieży z dotacji Ministra Edukacji Narodowej.

A.Z.Z.

fot. D. Ludwiczuk

Młodzież uczestnicząca w projekcie „Sztuka komunikacji” (dofinansowanie z Polsko-Ukraińskiej Rady Wymiany Młodzieży z dotacji Ministra Edukacji Narodowej), realizowanym przez współpracujące z naszą szkołą Nadbużańskie Stowarzyszenie Oświatowo-Ekologiczne „Mężenin”  „śpiewająco” przygotowuje się do spotkania z kolegami ze szkoły „Diwoswit”.

A.Z.Z.

Ze szkoły „Diwoswit” - partnera Nadbużańskiego Stowarzyszenia Oświatowo - Ekologicznego „Mężenin” otrzymaliśmy fotografie prezentujące przygotowania do spotkania we Lwowie w ramach projektu „Sztuka komunikacji”,  który otrzymał dofinansowanie z Polsko-Ukraińskiej Rady Wymiany Młodzieży z dotacji Ministra Edukacji Narodowej.

A.Z.Z.

fot. „Diwoswit”