Gdy w roku 2007 na lekcji języka polskiego u Marii Daszko zrodził się pomysł zrobienia przedstawienia w formie teatru cieni, potraktowano to jako eksperyment dla twórców (sprawdzenie wiadomości z fizyki, umiejętność pracy w grupie, konsekwencja w działaniu) i odbiorców, bo czy widownia zrozumie, „ o co chodzi w utworze?”. 

Okazało się, że obie strony sprawdziły się w swych rolach doskonale!

Kilka lat później (rok szkolny 2012/2013) ci, którzy byli odbiorcami, stali się twórcami kolejnego spektaklu.
Na zajęciach dodatkowych w ramach zadania „Dlaczego widzimy otaczający nas świat?” (projekt „Z Małej Szkoły w Wielki Świat”), uczniowie pod opieką Doroty Kolasy – zgodnie z zasadami projektu – w grupach zróżnicowanych wiekowo (klasy IV-VI), podzielili między siebie zadania ( reżyser, scenarzysta, oświetleniowiec, itp.), wymyślili scenariusze, przygotowali zaplecze sceniczne, wypracowali przedstawienia: „O księżniczce i kocie”, „O złotej rybce”, „O Zielonym Kapturku” i zaprezentowali je rówieśnikom.
 

Minęło kilka lat…
W roku szkolnym 2015/2016 po wysublimowaną formę sięgnęła Agnieszka Agapow ze swą grupą teatralną.
Mali aktorzy na potrzeby przedstawienia zaadoptowali scenariusz filmu o wiernym Hachikō. Pokazali prawdziwą historię psa rasy Akita, który po nagłej śmierci swego pana profesora muzyki Parkera Wilsona (w rzeczywistości był to Japończyk o imieniu Ueno Hidesaburō), przez 10 lat oczekiwał jego powrotu na stacji kolejowej.
 

W tym roku szkolnym gimnazjaliści (klasa IIIa i przedstawiciele IIIb) zachęceni przez wspomnianą polonistkę, przygotowali drogę krzyżową w formie teatru cieni. Pokazali ją społeczności szkolnej na apelu wielkanocnym, a także Księdzu Biskupowi, gdy odwiedził naszą szkołę. Gość przyznał, że „ o teatrze cieni słyszał, ale zetknął się z nim pierwszy raz”; zrobił na nim wielkie wrażenie.
 

A.Z.Z.
fot. archiwum ZPO w Platerowie, E. Siemieniuk